همه رو از تو زندگیت خط بزنے. بعב بفهمے خوבت توے لیستے بوבے کﮧ اوך. ولی تو حواست به شیرین زبونی یه عشق دروغی بود. وقتی هوا برفیه و تو توی آغوش اونی. وقتی منتظرش هستی و اون به تو اس ام اس میزنه . وقتی دلت براش تنگ میشه و اون بهت زنگ میزنه.

Película española de 1983 de Rafael Gil, basada en un libro de Fernando Vizcaíno Casas. Tal vez esta comedia no pase a la historia del cine por su calidad. Tiene un humor zafio e infantil, y ni siquiera esta incluida entre las 2000 mejores películas del siglo XX. Sin embargo esta película es una crítica de intelectuales como Vizcaíno Casas que denuncian la ruptura de España en un contexto de surgimiento de estatutos de autonomía durante la Transición.

وقتی که حالت از غم دنیا گرفته است. حال من و تمام غزلها گرفته است. دلشوره های خود بخود چند روز پیش. حالا چقدر یکشبه معنا گرفته است. بعد از تو جای آنهمه تاب و تب مرا. مشتی چرا و باید و اما گرفته است. این سرنوشت غمزده تاوان عشق را. روزی هزار مرتبه از ما گرفته است. حتی خدا نخواست ببیند در این جهان. کار دو عاشق اینهمه بالا گرفته است. یک لحظه چشم بستم و دیدم کسی برام. تصمیم گریه آور کبری گرفته است. حالا منم و میز و دو فنجان قهوه و. مردی که روی صندلی ات جا گرفته است.